"Aylardır evdeydim. Elzem işler için bile dışarı çıkmıyordum.
Hayatım iyice rutine bağlamıştı. Bu öylesine bir rutindi ki, hangi dakika ne
yapacağımı, hangi sırayla yapacağımı biliyordum. Her gün öğlen 3'e doğru
uyanıyor, bir kahve içtikten sonra ayılıp biraz oturuyor, dışarı çıkıp aldığım
kahvaltılıkları yedikten sonra bir sigara yakıyor -bu arada gözüm kaşınıyor-,
internette dolanıyor, bir şey bulamayarak sıkılıp oyun oynamaya başlıyor, akşam
10'a kadar oyun oynayıp yemek sipariş ediyor, yedikten sonra biraz sosyal
ağların kölesi olup yine oyun oynuyor, günün kapanışını ise bir filmle
yapıyordum. Hayatım her gün tam olarak böyle geçiyordu.
İş aramalarım ısrarla sonuç vermiyordu. Hangi yolu denersem
deneyim fayda etmedi bir türlü. İnternetteki kariyer sitelerinde kendime uygun
işler için form doldurmaktan tut da gazete sayfalarındaki eleman ilanlarından
harekete kadar her türlü başvuruyu yaptım ama olmadı. Boynu bükük bir çocuk
gibi duran, eline alan işverenin "Bu tertemiz sayfayı bana ayırdığın için
teşekkürler" diyeceği CV'me bir şeyler katmalıydım. Bir arkadaşım
sertifika programları konusunda tavsiye verdi. Hayatım değişti.
Eğitim sertifikaları konusunu ciddiye aldım ve programlara
katıldıkça katıldım. Durdurmadım kendimi. Odam sertifika koleksiyonuna döndü.
Sonunda meyvesini de verdi. Yeni işime yarın başlıyorum."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder